Sektor Cocina Caliente – strzał w dziesiątkę!

To jedyny sektor, w którym spędziliśmy cały dzień – i od razu okazał się świetnym wyborem.

Dlaczego?

1. Skupisko dróg z gwiazdkami – piękne, estetyczne linie.
2. Blisko parkingu – około 15 minut podejścia.
3. Gdyby było mało, tuż obok znajduje się jeszcze jedna skała – Sector Olivitos.

Cocina Caliente (Hot Kitchen) i Los Olivitos to dwa świetne sektory, które są łatwo dostępne i oferują duży wybór dróg w średnim zakresie trudności. Ich przyjazny charakter sprawia, że są doskonałym wyborem na szybkie wspinanie lub jako wprowadzenie do wspinaczki w El Chorro.

Pobierz TOPO Cocina Caliente. Źródło: http://elchorronewroutes.blogspot.com/2014/04/new-sector-cocina-caliente.html

Parking i podejście

Z El Chorro jedziemy drogą w kierunku Valle de Abdalajís przez 1,75 km i parkujemy po prawej stornie 50 m przed wielkim głazem przy drodze (miejsce na cztery auta).
Ścieżka prowadzi pod górę do Cocina Caliente, a dalej wzdłuż ściany do Los Olivitos.

Wspinaczka – nasze drogi

Stay on the scene ★★ (5c, 20m)

Piękna, rozgrzewkowa droga z dylematem na końcu:

• Można dotrzeć do stanowiska omijając trudności lewą stroną.
• Albo wejść w piękną ryskę i zrobić to klasycznym dülferem.

El Nazareno ★★ (6a, 25m)

Długa droga wzdłuż rysy. Nie zapadła mi szczególnie w pamięć, ale trzeba przyznać, że jest estetyczna.

Soy Caliente ★ (6a+, 25m)

To chyba najciekawsza droga według Kacpra i Maćka. Techniczna, czujna, slabowa.
Cała trudność opiera się na precyzyjnej pracy nóg i jednym pokecie, na którym trzeba zamienić ręce i zadać po krzyżu do chwytu po lewej.

Autovía de las cabras ★★ (6a+, 30m)

Majstersztyk! Wspinanie wzdłuż odpychającej załupy, aż do jej końca, gdzie droga prostuje się do góry.
Dobre klamy, ale trzeba je znaleźć! Mniejsze osoby mogą mieć łatwiej – łatwiej im się wkręcić w trudności i skompresować.

Mongi ★ (6a+, 20m)

Moja ulubiona droga!
Siłowa, choć zaczyna się slabem.
Nagrałem Kacpra – z profilu nie wygląda tak groźnie, jak jest w rzeczywistości.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Pawel Kowalski (@najednejlinie)

Minusy? Tłok.

Wielu wspinaczy zatrzymuje się w pobliskim hostelu Olive Branch i trudno się dziwić – świetna miejscówka. Można wyjść, powspinać się, wrócić na sjestę i potem znowu iść na wspin.
Problem? Zespołów było tyle co na Nikodemówce w Rzędkowicach w słoneczny weekend. 😅

Do tego pogoda płatała nam figle. Padało… trzy razy! Ale jak tylko wyszło słońce, skała schła w 10 minut i można było dalej łoić.

Podsumowanie

Obok Escalera Árabe, to jak dotąd najlepszy sektor z jednowyciągowymi drogami w El Chorro. Zdecydowanie polecam! 🔥